Vinganza en The End

Se as contas do Narrador non lle faiaban só quedaban daquel Home 37 minutos de vida en cama de hospital. Ou o que é o mesmo, 1620 segundos. Ela botou unha nova mirada e veu ao velliño cos ollos fixos na porta, estaba enrugado coma unha pasa e os bigotes, crechos dende sempre, tremíanlle con cada novo salouco. A Bobary apertou o coitelo. Aguantara ben ao comezo, pero agora a arela de vinganza ameazaba con estalarlle coma bilis no peito. Contaba: 1617, 1616, 1615... E cuspíaos a cara do vello, que, dende o outro lado do The End, xa ía apercibíndose do que lle esperaba desta banda.

¡Pobre Gustave!, a fermosa Bobary namorara un narrador que llo servira para a vinganza.

Carlos Prego Meleiro. Ponteareas